«کشتی بان»
گر که کشتی بان خدا باشد ز طوفان باک نیست
یک دلی در کشتیِ طوفان زده غمناک نیست
گنبد مینا نشان از قدرت والای اوست
جز نظام و گردشی زیبا در این افلاک نیست
در میان کوه گر نام خدا را می ...
«شعله ی عشق»
در کوچه باغ دل رُخ ماه تو دیدم
مرغی شد این دل از قفس ناگه پریدم
بر شاخ و برگ مهربانیها نشستم
نقشی ز رُخسارت به برگ گل کشیدم
وقت سحر مرغ هَزارم نغمه سر داد
آوای خوش هر دَم به گوش ...
«هوای زمستانی»
شکسته جام دلم دیده گشته بارانی
هوای فصل دلم گشته بس زمستانی
غروب غمزده ای گشته شام تاریک است
نمانده نام و نشانی ز آن مسلمانی
زمان مکر و ریا گشته بوی تزویر است
در این فضا شده پُر...
«حریر عشق»
جامه از جنس حریرت می شود پوشاک تن
نغمه ات ، آوای خوش الحان آن مرغ چمن
این گلستانم معطر می شود از بوی تو
مُشک تو خوشبو کند این خانه آهوی خُتن
خاک جانم را بپوشانی تو در فصل خزان
چون ...
«کاش می شد»
کاش اینجا گرگ و کفتاری نبود
این همه روباه مکّاری نبود
کاش هرگز خون نمی شد یک دلی
در جهان زالوی خونخواری نبود
کاش بی مادر نمی شد کودکی
کاش هرگز دیده ی زاری نبود
کاش باغ ما پُر از ...
تبلیغات
