از کلاهی که می بافی
خرگوش می پرد
و از سنجاق سرت
سنجاقکی
کلاغ که باشی
هیچ چیزی
سفیدت نمی کند

یادت به یادگار
چه آفتابی بود
آن روز ابری
هم ردیف خط های سپید
خط به خط
چشمانت را
سبز خواندم
پیچیده پیچکی
به ضربان دلتنگی
سر بگذارم زمین
آسمان تمامی ندارد
پایان یابد پرواز

برای افق های دور
ن...

سکوت شب شکسته
ماه تو نگاش نشسته
آواز می خونه ماهک
برا توو و برا من
چرخ چرخ روزگار
خدا منو نگه دار
چشماش ستاره داره
گل های باغ لاله

دشت پر از گل کجاست
تو خواب سرما مرده

چرخ چرخ روزگار
ابرها رو از ما...

نگو مرا از یاد برده ای
بوسه هایی بر لبانت نوشته ام
که تا ابد
نام مرا می خوانند

سیب سرخ می چینم
از درخت حوا
و آن را به حوض ماهى می سپارم
تا به دست تو
که دست در پاشویه ام دارى برساند
نقش ات
گردش ماهى هاست
در آبى کاشى
رنگ گناهى
که آسمانى است
...