خداوندا به نامَت شعرم آغاز
کز آن زیـنِ قلم شد اعجاز

چو سر رسد وقتـِ شبانگاه
بدیدم قوه ات بر چهره ماه

بیاوردی هزاران چرخ گــردان
بـِ اویختی هلالِ گوش ز ...

ای کز هجرت پیکرم نتـْوان شدست
درد ان هم موقع خوابــان شدست

انـدک عطر خوش ز رختت ماندست
کان مرحمی بر تن بی درمان شدست

گر ذره نفـسی بود، دمــی بازدمـی
ز هجر جانت جان بی جـان شدست

هر کجــا هر سو به خا...

جان ز جان هر دم نمایان می کند
سر،،ز نزدت در گریبان می کند

مهر بادان چون وزد بر سر و مو
طره را هر سو، افشان می کند

سبزهِ نرگس چنین دارد نگاه
چند گوهر را دی...