چه زیبا گشته بودی یار نازم
مکن اینگونه ناگه جان ببازم

کمند ِ موی ِ تو ابریشمی بود
جمال ِ روی ِ تو وَه دیدنی بود

چه طُرفه اَبروان داده خداوند
قد و قامت به تمثیل دماوند

به ...

سبزه بر سبزه و گل بر رخ و دامن به چمن
وَه چه زیباست وصالِ نمِ باران به دَمَن

رویْ در رویِ مَهِ چهره یِ زیبای نگار
پر کشیدن به هوای گلِ سرمستِ بهار

بلبل و باغ گل و سینه پر از نغمه ی ...

من نگار و تو نگار و او نگار
بازتابی از جمال کردگار

گر غباری جلوه ات تیره نمود
گرد را با دست خود باید زدود

دل ز کینه پاک کن عشقت زیاد
تازه کن مهر و عطوفت را به یاد

چون به یاد دوستان باشی مدا...

چو جان ِ من شده ‌ زندانی ِ تَن
من از تن بگذرم جان من از من

رها کن ای تنم دست نفس را
که جان طاقت ندارد این قفس را

در آن وادی که جان بوده از آغاز
رها از هر تنی میکرد پرواز

بدان ...

به مادر میرسم وصفی ندارم
که در ارزندگیَّش برلب آرَم

تو گویی مادران هوچون فرشته
چگونه شمس را من در شب آرَم


‎#جواد_قنبریان ...