درقلب واژه ها نفوذکرده ام

جمله ی دوستت دارم را

یک به یک از دهان کلمات بیرون کشیده ام ...

هر روز برایت

نامه های عاشقانه می نویسم ...

برای تو که در دورترین نقطه از دنیای من ایستاده ا...

ازروزی که "شک"
مثل گلوله ای مغزم را نشانه گرفت ...
لحن دوستت دارمهایش
شبیه خیانت بود ...
بابغض ،بافریاد
به قدری بلند که یک شهر فهمیدند
به اوگفتم
هر مردی مرد نیست
هرزگی مردی نیست
گفتم...

برای چشم ماه تو سفیدمی پوشم
به حرمت نگاه تو سفید می پوشم
به حکم چشم روشنت میان صدهارای
سیاه بخت شدم ولی سفیدمی پوشم ......

شبیه دختری که از دست حملات وحشیانه ی داعش فرارکرده به کلمات پناه آورده ام ...
چه کسی می تواند اینهمه احساس دخترانگی را درمن بکشد ؟
عروسکم را بیاورید ...
می خواهم برایش لالایی کودکانه بخوانم ...
...

این را خوب می دانم
یک بار باختن
می تواند بردهای زیادی را برایم درآینده
به همراه داشته باشد ...
زمین می خورم ...
تمام قد می ایستم ...
سرم را بالا می گیرم ...
اماهنوز قلبم این شکست را نپذیر...