گود افتاده ام
از کبودی زیر چشم ات
زنی غروب کرده در خود
که با سیگارهای پی در پی
روزنه ای
به صبح می جوید

پدرم
حاشیه فنجانها را
راه می‌رود
بی وقفه
من از سفری می آیم
که آمدنی ندارد
خودم را فریب می دهم
«همه چیز بستگی دارد
اینکه چقدر
توی فنجان ات
جا باز می کنم»
چرا دروغ بگویم؟
چرا؟
من
پشت ا...

جنگ بهانه خوبی بود
برای تفنگها
آواز بخوانند و ...
شراب بنوشند

چشم که باز می کنی
آمار ستاره ها
بالا می رود
شبهای کویر
از پلک زدن ات آغاز می شوند

گریه
امانم را بریده بود
وقتی پشت سر هم
سیب می گفتم

می خواستم
خنده ای باشم
در قاب عکس ات
و پای این آسمان کبود
به کوچه آفتابی ات نرسد

باران
یکریز و بی ملاحظه می بارید
و من
پشت سر هم
...