عفوبت کدام گناه
اینچنین می آشوبد
آسایش زندگی را
در قناعت سفره ای
به قرصی نان
پیاله ای ماست
دانه ای خرما
گویند:
آنجاک
که شیاطین فقر حکم بیداد می رانند
تقدس حضور هیچ خدایی در اندیشه نمی گنجد
...

من در این شهر بیگانه ام
من دلم می گیرد
از این شهر شلوغ
در احاطه نیرنگ و دروغ
من می ترسم
از این کهولت بی بلوغ
از سنگینی بار کودکان کار
من می ترسم
از این سرنوشت شوم وسیاه
دستهای کوچکش
بوی ب...