ببین ز دوری چشمت چقدربیتابم

بدون خنده تو من نمی برد خوابم

بی‌وفایی‌تابه‌کی‌عبرت‌نمی‌گیری‌چرا

گر دلم را‌بشکنی تاوان‌سنگین‌می‌دهی

نکن‌گیسو پریشان و نده دیگر تو بر بادم

بیا و باوفایی کن نبر هرگز تو از یادم

عدابم دادی و دیدی تورا هر بار بخشیدم

وتنها افتخارم این که عاشق‌تر ز فرهادم...

دیشب‌که بساط عشق برپا کردم
با دیده دل تو را تماشا کردم
باددیدن گریه‌ات دلم می لرزید
از ترس فقط بدان که حاشا کردم...

دیگرگذشتم ازاین شعروشاعری

شعرمرابه‌قیمت کاهم نمی خرند