نیمه شبها که پدر
درخواب است
بچه‌ها بیدارند
وستی به نسی میگوید
که پدر بیکار است
از ماندن بیزاراست
ونسی می گرید
دردها بسیاراست
وپدر می شکند دردل خود
بیکاری بددردیست
بچه‌ها بیدارند
وپدر آ هسته...

بی آ نکه عشق را بشناسیم
عاشق شدیم
درآ ستانه پیری
هنوز ما
با هم غریبه ایم

بتو می اندیشم
تو که در چشمانت
نمودی من ودل زندانی
حال می گویم من
آ خرین حرف
کتاب دل خود
عشق تو بود
سراب من ودل...

بیا گیسو پریشان کن تو بانو
دلم را مست وحیران کن تو
به پای سفره عشقت عزیزم
مرا یکبار مهمان کن تو بانو

همیشه در نگاهم باش بانو
به تاریکی تو ماهم باش بانو
به جنگ دشمنان عشق پاکم
تو سردار سپاهم باش بانو