سراغت راز دل دیگر نگیرم
دگرازباتوبودن سیرسیرم
بپایت من جوانی را نهادم
چرا بیهوده کردی تو اسیرم

قرار این بود هم پیمان بمانی
تو با دل تا خط پایان بمانی
تمام آرزوی من فقط این
تو بی غم باشی وخندان بمانی

چرا درد دلم درمان نکردی
به مهمان خودت احسان نکردی
تو خندیدی فقط بر حال زارم
چرا راز مرا پنهان نکردی

بیا وباز هم دیوانه ام کن
بنزد عاشقان افسانه ام کن
مرا دریاب چون عاشق ترینم
به گردشمع خود پروانه ام کن

همیشه بوده ام من روبرویت
میان خاطرات وآرزویت
چرا پس میزنی ساز مخالف
که هستم بغض مانده در گلویت