پسری با پدر سخنها داشت
عکس اورا مقابل خود کاشت
پدرم رفتی وسفرکردی
سفری در ره خطر کردی
تو شهیدی وافتخار منی
غنچه پاک نوبهار منی
در ره خاک ودین ایرانیت
تو وفا کرده ای به پیمانت
یاد آ ن لحظه های ...

ببادم داده ای با خنده هایت
دگر من خسته ام از شکوه هایت
سرم رابرسرزانوی خود نه
دلم تنگ است برای گریه هایت

سامره دخترک زیبایم
تو امید منی ودنیایم
زندگی بی تو ندارد ارزش
بی تو تاریک شود فردایم

تو ساده مرا حساب کردی دیدی
دل را تو خودت کباب کردی دیدی
یک عمر به آرزوی وصلت ماندم
رویای مرا خراب کردی دیدی

از عشق مگو مگو که سیرم سیرم
از دست جفای یار من دلگیرم
یکلحظه بیا و شاهد مرگم باش
در این دم آ خری که من می میرم