گمگشته ز خود ، یار چه زیباست کجائی
صحن و حرم و کعبه همین جاست کجائی

بستی همه بار سفر و عازم سنگی
نیکو نگری میکده پیداست کجائی

محمود و خلیل از پی هم بتکده بستند
ای ختم رسل بتکده بر پاست کجائ...

صنما مهر و وفا از رخ زیبا مطَلب
عشق و دلداگی از زلف فریبا مطلب

خوب رویان که همی آینه داران خودند
از چنین شیفتگان خُلق مصفّا مطلب

یوسف حُسن چو می‌گردد و می‌گیرد صید
صبر عشق از دل خونین زلیخا م...

شبانگَهان که تو را خواب ناز می‌گیرد
حریمِ خلوت من شورِ ساز می‌گیرد

به سینه هم‌نفسم آن سه‌تار خونین‌دل
نشیند و سرِ سوز و گداز می‌گیرد

روم به پنجه به تارش به یاد گیسویت
به اصفها...

بشنو ای سنگ که آن یار توانم همه برد
بشنو ای باد که آرامش جانم همه برد

آن سیه چشم که می‌داد مرا شهد و شِکر
رفت و دنبال خودش قند روانم همه برد

او که روزی سرِ سجّاده مرا کرد اسیر
...

مست از می معشوقم خَمّار به میخانه
غرق عطش و شورم مشهور چو پروانه

چون قاصدکی رقصان در باد بیاویزم
می‌چرخم و می‌چرخم مستانه‌ی مستانه

شاهانه زدم آتش بر تخت سلیمانی
مدهوش گلستانم افتاده به ویران...