چــــــشـــم

به چشمان تو سوگند
که این حجم عظیم دلبری را
فقط رنگ سیاهش در درون عمق مخفیه نگاهت
نا برابر میکند حکم جهان را ...
اگر نه که کمندی را چه بر رنگ عقیق و آسمان ها ؟
تو را شاید خدا...

تبری لازم نیست
زبان که باشد کافیست
میبرد
میشکند
تمامت میکند
کلمه به کلمه اش
وقتی خدا خودش دندان تیز میکند
وقتی رحِم به صدا درمیاید
و محکوم از زاییدن
در زمانی معدوم
محکوم به ارتداد
...

نقابی از ریشه ریشه ناخوداگاه
،در استرداد اعماقی که انفاسش به مسخ است
و طعمی گس که شرحه شرحه اش جوش و خروشی
به بی صبریِ مغزی مریض ،
نقابی از دو جنس و از دو نگاه
از یک تن و از یک نفس ،
پارا...

وصف جمال تو ....
تو شاید آذرخشی از پسای یک ابر که خدا خودش میباراندت !
تو شاید باران از قلب آسمانی که زیر سایه اش عاشق ها میرسند به هم !
تو جعبه ی هفتاد رنگه ی مداد رنگی دانش آموز نابینای !
تو...