تو بی" من" شاعر ی

وقتی شعور بی تو

غوغا میکند با غزلهای "او".
.
.
دانه دانه

واژه به واژه

سروستان شعر

می روید

دردلت با حضور سرو سهی

وقتی "خود آ"


در میان است

.
.
....

هوش‌ از سر رفته‌

وقتی‌ از عشق‌ حرف‌ می‌زنی‌،

نقطه‌ها یکی‌ می‌شوند.
آدم‌ها از روی‌ ابرها انگار عبور می‌کنند.
هنوز یاد لرزیدن‌
دلم‌ را می‌لرزاند.
انگار عکس‌ها سخن‌ می‌گویند.
...

گر خود ز خود بر نخیزد

آینه در پژواک شهد یقین

با یک لحظه غفلت

سیاهی را

به ظاهر می نشاند

آرایه دل ، در مقابل آینه

بی هوش و گوش

می برد جان را آنسوی غبار مجاز

نمی باید باخت ...

زیر نور ماه‌ با یک‌ سبد خیال‌؛
به‌ نرمی‌ یک‌ نگاه‌؛
در صدف‌ ستاره‌ نشستم‌.

از میان‌ ستاره‌ برخاستم‌؛
صدا را نوازش‌
فضا را ستایش‌کردم
ترا می‌خواندم‌.

تمن...