می شکُفَد از دلِ خاک ، رنگ ارغوان
باد ، می کُند بازی با گلهای زعفران
آب می شود ، زمستان در تابش خورشید
می نهد شکوفۀ سرخ ، دختر بهار بر گیسوان

می خواهم که وزی ، بر زاغه ها بهار
نفوذِ زمستان ر...

نه تو در کنارم ماندی
نه از پرستوها برایم خواندی
نه به دستم دادی گل سرخ
نه مرا از خودت راندی

در فراق نگاه چون ماهت
دانه های اشک به گونه می دوزم
گر نسوزانی به آتشت دل را
این را بدان که خود می س...

در دلم می شود آشوب
وقتی می کند خورشید غروب ،
زمستان می وزد بر برکه ها
می کند سرما در بُغضم رسوب

من می مانم و فردائی نگران
کویری که نمی بارد بر آن باران
حکایتی که هی میشود تکرار
در این شب تاری...

اندوه تو پاکا نمی کند رهایم
این قصۀ درد است ، مدام در صدایم

رفتی و به عذاب غم نشاندی مرا
خُفتی و به ماتمت کشاندی مرا

زین پس نِگهم به سوی تو بارانیست
اندوهِ جدائی وه که سخت تاوانیست

در هر ق...

می لغزد در هوا ،
برگی که می افتد بر زمین
آسمان هم هست لیز ،
فصل خنده و اشک است
می کنند هیاهو رنگها
زیر باران ، در سرخی پائیز
...