توبه می کردی وُ می گردی وُ می گردیدند
به سِ سین قسم ها که پذیرش می شُد

باشد اشارتی ! که در این قومُ و مردمان
از مُردگان بِرهانی و ُ آدمم کنی

شُعورِ شِعر هایِ بی بُوته
پیِرویی
نُکته دان
را
در آرزویِ
تَجدیدِ باور
بهِ
مَردوُدی
می خَرامد

این سیطره ای فِنا مرا زار بساخت
یا صانع کوزه نارو دَم فاش بساخت
در وسعت چون ساخته اش مرگ تنید
در تار تنیده اش بسی راز بساخت
...

یَغما به باد داد، مُعمای حَلقه را
پآیی فِرار می کند از آشیآنه ها
کآبوس، بر مَلا شده ازمَرزهایِ پُر جنون
تاراج، از کَبودی ِ روز است وُ بانگها ؟

آنقدر بِترسیدوُ داد وُ باخت کَرد
از دست داد، حَراس...