بر حالِ ندارتان فاتحه ای بفرستید
برحسرت و آهِتان فاتحه ای بفرستید
با حمدو ثنا نشد .ندارم سخنی
شب زیرِ لحافتان فاتحه ای بفرستید
با مالِ یتیم و گریه هایِ شب و روز
بر لقمه ی نانتان فاتحه ای بفرستی...

مگو که شاه به ناموسِ خود وفا نکند
هر آنکسی که جفا کرده اکتفا نکند
میانِ آدم و حوا درختِ سیبی را .
خدا نهاد که آدم بسی خطا نکند
به هر کسی سخن از دل مگو که بی خِرَدان
هر آنچه لایق خود بوده برملا نکند...

شوقِ دیدارت همیشه دل فکارم می کتد
چشم هایِ مستِ تو گاهی شکارم می کند

کوچه ها را یک به یک می گردم از دیوانگی
حسِ نابِ با تو بودن کامکارم می کند

نازنین با عشقِ تو دیوانه ای در خانه ام
دردِ هجران،ر...

مرغی از رویِ ادعا روزی!
با خروس گفتگویی کرد
گفت مِهرِ من هلال ات باد
خنده بر لب چه های و هویی کرد
هر چه آورده ام برایِ خودت
میروم چاره کن به حالِ خودت
نام و آوازه ام جهانی شد
رتبه ام رفت و آسمانی...

من بنده ای شاد ام که دندانی ندارم
چون که برایِ زیستن نانی ندارم

فهمیده ام چون ساده بودن جرم دارد
دیگر برای این هنر جانی ندارم

البته من غافل زِ احوالِ مدیران!
چون خاوری ها مُهرِ پیشانی ندارم

...