مرا ا ز ر و ز ا و ل تو گـــریا ن آفر ید ی
چرا ر و ز گا ر ت را تو ز ند ا ن آ فریدی
ا ز صبح ا ذ ل تــا بـه قـــیــا مت د ر کـنـارم
ا ی جـــا ن خــد ا تــو شیــطــا ن آفر ید ی
در کــار تـــو در عـجـبـم کـه مــاجـرا چیست
تــوگــل بر خـود ا ت ر ا بــه فقیرا ن آفریدی
تـــرا صـــد ا کــرد م خــد ا یـــا نــظری کــن
گــفــتی که بـخــو ا ن مرا که خواندن آفریدی
گــفــتی مــرا چند صبا حی بــه جـهــا ن با ش
گفت رویا ا لهی تو ما را به ا متــحا ن آفـــر ید ی
من بــنــد ه مــحــتـاج تو هستم در دو جــهـــا ن
بخــشنــذه تـــو هــسـتی کــه ا یـــمـا ن آ فــرید ی
ا لــهـی شرمنده مــنم اگـر آ نچه گــفتم خـطــا بود
هستی تو ئی حا شا و کلا برتو خدائی که انسان آفریدی
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 31 تیر 1399 05:31
درود بزرگوار ا
محمد عالمی 31 تیر 1399 21:56
با سپاس از شما بزرکوار
محمد رضا درویش زاده 01 امرداد 1399 03:46
هزاران درود استاد بسیار زیبا
رضا زمانیان قوژدی 01 امرداد 1399 06:18
سلام
بمانید