در میان این سکوت بی دلیل
چه میخواهی زمن ای بی بدیل
من در این دنیای پر جور وستم آ واره ام
میروم من با قطاری بی هدف آواره ام
آخرش معلوم نیست در یک غروب پر غبار
ما به ایستگاه فلاکت میرسیم
در میان این مسافر های رنجدیده نباشد هیچ کسی بهر نجات
از چه رو خواهی همراه ما شوی
میرود رویا بسوی سرنوشتی بی هدف
چونکه او عاشق پیشه است در زندگی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 18 خرداد 1402 17:24
لطیف و دلنشین