انتظا ر

ارسال شده در تاریخ : 15 آبان 1401 | شماره ثبت : H9422737

و قــتی کـــه شـــنا خــتم خو یش را

زمزمه ا ی بگو شم ر سید بنا م ا نتظا ر

در شــهر ما شنیده می شد ا ین کــلا م

گــا هی خــفــیف گـــا هی پـــر صدا

آنها که بودنند در انتظار وما ندن در انتظار

از زن و مرد پیرو جوا ا ن خرد و گــلان

می گفتتند نا جی نیا مد و لی جان از قفس پرید

با ا ین کــلام خو گرفته ا یم و چــشم ا نــتــظا ر

ر و یا چــه بگو ید ز ا ین جها ن پر غــو غـــــتا

تاکنون به انـتظــا ر نشستیم و لــی نیا مــد او