در غبار این جهان پر ستم گم میشوم
در میان این همه جور وستم گم میشوم
در میان آه و عشق این چهان آو اره ا م
در خیالم با غم و درد جهان گم میشوم
جان دهم اندر فضای پر غبار و بی نفس
در زمان و در کلام این جهان گم میشوم
میرم سوی دیاری که فضا آلوده نیست
تا رها گردم زچنگال غبار و قصه ها کم میشوم
من که رویا یم و تنها در خیالم ما نده ام
میرم من سوی تنها ئی خود گم میشوم
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 02 بهمن 1401 17:59
.مانا باشید و شاعر