درغبار این زمان پر ستم گم میشوم
در میان این همه جور و ستم گم میشوم
در میان آه و عشق بی کسان آواره ا م
در خیالم با غم و درد زمان گم میشو.م
جان دهم ا ندر فضای پر غبار و بی نفس
در زمان و درکلام این جهان گم میشوم
میرو م سوی دیار ی که هوا آلوده نیست
تا رها گردم زچنگال غبار وغصه ها گم میشوم
من که رو یا یــم و تــنهــا د رخیا لم مانده ام
میروم من سوی تنهائی ودر خیالم گم میشوم
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 12 خرداد 1402 01:42
درود بر شما
قاسم لبیکی 12 خرداد 1402 15:29
احسنت شاعرگرامی
غزل زیبا وروانی خواندم
میروم من سوی تنهائی ودر عمق خیال گم میشوم
درود