اولین کسی که شعر مرا خواند
چشمان زیبای کال تو بود
لبانت را
بدون هیچ عذری
به تنم پیچاند
کمرم بی تخت به ناز شصت پایت قفل کرد
سرم فریاد کشید
معلق درهوا بمان
نرو که تو را دنیایی دوست دارم
اگر ملافه هایم بوی عطر تن خواب شب مانده های تورا بدهد
افتخارتجربه ی عشق تو راخواهم داشت
تا بجز من به کسی هرگزعشق نورز
مرا فراموش نکن
چون من غرق نگاه مست تو شدم
می دانی
عاشق اشعار در ذهن تومنم
منوچهر فتیان پور (راد)
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 29 دی 1401 18:21
درود بر شما
منوچهر فتیان پور 29 دی 1401 19:31
درود بر شما استاد بزرگوار عزیز
ارادتمند شما هستم