برای داشتنت با کوه معامله خواهم کرد
شاید به من پناه دهد
شایدهم پشت کند
صدای تنهایی درفضای خانه
درمحیط اطراف
در نگاه به آن دنیایی دورچون موج دریا
اعماق ذهن مرا بخود مشغول کرده
تمام مغزم درگیر سکوت
عمر زیر باراین موج دیوانه وار
دل به قامت کوه خوش کرده بود
بیچاره محکم واستوار خود را به زمین میخ کوب کرده
با قدرت ادعا می کند من شکستنی نیستم
اما هنگام درد های بی کسانی که به من پناه می برند
برا نجات آنها خیلی زود
می شکنم
منوچهر فتیان پور (راد)
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 16 بهمن 1401 12:57
لطیف و دلنشین
منوچهر فتیان پور 17 بهمن 1401 13:23
سلام استاد گرانقدر ممنونم از اظهار نظر زیبایتان
علی معصومی 20 بهمن 1401 22:17