آروین صیدالی

تاوان

ارسال شده در تاریخ : 02 بهمن 1400 | شماره ثبت : H9419673

نسلی ازساز و نی و قافیه و سامانیم
سرگذشتی گذراندیم و کنون تاوانیم
مکتبی بود ز نی سازی وسوزی درما
ساز نی سوز و گدازی و دگرگونی ما
راز در ساز نی و مکتب وی انسان ساز
ساخت از خار ، درختان سپیدی سرناز
شعله ای در دل این مکتب سازنده نشست
گفت ازگرمی واز هرم وجودش،همه مست
مست آن گرمی والطاف وجودش گشتیم
بی خبر، شعله به هیزم نگرد ، ما مستیم
نفری چند در این جمع به او پیوستند
ناگهان هیزم آن شعله شدیم از پیوند
سوختیم در دل آن محشر ودلها در بند
ساز را سوز شدیم ، قافیه را ساز گزند
نسل ما ، شعله پرست از سر نادانی بود
درکی ازشعله نبود، شهرت نی کاهی بود
مکتب شعله و نی سوختن و ساختن است
ساختن رسم نی وشعله شدن، باختن است