اینجا ایستاده ایم
زمین، ایستگاهی ست، عطشناک
به شکل ِ سیب .
جایی برای فوران ِ باران ِ سرکشی
فرود آمدیم در غار ِ تجربه های ممکن
در
ایستگاهی ابدی
لبخند نمی زنیم و تو را گریه می کنیم
ای نسل های نروئیده در فصل ِ روشنی
ای نسل های بدون ریشه و ساقه در زمین
ای محکومین ِ بی گناه
بذرهای گندمک های معصوم هم
گناهکار نیستند
سیب گناهکار نیست
و حتی شیطان .........
نمیدانیم چرا؟
این کوله های سنگین ِ بر دوشمان.............
میراث شماست
اکرم بهرامچی
نظر 2
نازی خباز نیاز 18 شهریور 1399 16:15
درود برشما شاعر بانوی عزیزم
زمین را بسیار زیبا ترسیم نمودی
منصور آفرید 29 شهریور 1399 17:44
درود بر شما را بلا و دلنشین