در من غزلی خُفتهِ و انگار سراب است
مهری به دلم بود که انگار عذاب است
روزی به دلم حس قشنگی، چو به پا شد
بذری به دل افتاد که انگار بخواب است
آمد به نظر نقش رُخی مات، ز یاری
گفتم که ببوسم رُخ آن، کار ثواب است
دیوانه شدم دست به سویش چو ببُردَم
بر باد شد و رفت که انگار حباب است
عطری به هوا خواست ز افکار قشنگم
شاید که چنین حال، فقط عطر گلاب است
آن باور ساده که به دل نقش جهان زد
جانی به دلم داد که انگار رباب است
بیهوده نشد آن همه حسی که به ما داد
آنگه چو نشست بر دل ما حس شباب است
آزرده نگردد ز مَنش در همه احوال
آن یارخیال در سر ما، اصل شراب است
روزی که بخواند «هایلی» از سوره ی عشقش
حکمی شده از جانب حق، این به خطاب است
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 12 آذر 1402 19:19
سلام ودرود
کیوان هایلی 13 آذر 1402 07:20
درودها خدمت شما بزرگوار
سپاسگزار مهرتان
مجید ساری 12 آذر 1402 22:07
درود برشما جناب هایلی عزیز
زیباااا و روان و خوشگل خواندم
غزل تان را
دستمریزاد
درود برشما و عاشقانه هاتون تا سپیدم صبح
برقرار
کیوان هایلی 13 آذر 1402 07:20
درودتان باد جناب ساری عزیز و بزرگوار
سپاسگزار مهرتان
نوش نگاهتون
برقرار و پاینده باشید به مهر
سیاوش دریابار 14 آذر 1402 09:43
چکمه چرکی
وقتی اومد
با خودش گِل اورد
چکمه چرکی
بجاش گل ها رو برد
.......
سلام
سرودهتان زیبا بود
مانا باشید
کیوان هایلی 15 آذر 1402 08:49
درودتان باد جناب دریابار بزرگوار و عزیز
سپاسگزار مهرتان
نوش نگاهتون