ولادت – 1 رجب – 6/12/1398
جانا بیا که جانم، بسته به تارِ مویت
مدهوشِ این حضورم، سرمستِ عطر و بویت
همنامِ با محمّد، کردارِ تو چو احمد
وصفت فزون و بی حد، مسحورِ نورِ رویت
در کربلا حضورت، اسرارِ ایزدی شد
اشکِ دو دیده جاری، از گوشۀ سبویت
تو باقر العلومی، در هر زمان و دوران
هر لحظه می شکوفد، صد گفته از گلویت
سجّاده ات چو سجّاد، بوجعفری به کُنیِه
شادم از این ترانه، صدها نظر به سویت
ای شاکرِ خداوند، ای هادیِ خلایق
بودی امین چو احمد، صد چشمه ام زِ جویت
خُلقَت حَسَن چو احمد، خَلقَت چونان حَسَن شد
عالَم گره به مو و، مدیونِ خُلق و خویت
در حیرتم از اینکه، کافر ندیده علمت
نادیده چشمِ دشمن، پس مُرده باد عدویت
کنجِ بقیعِ یادت، همچون کبوتر هستم
پَر می زنم به هر سو، سرگشته ام به کویت
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 25 بهمن 1399 19:13
.مانا باشید و شاعر
سیده فرزانه رضوانی نژاد 25 بهمن 1399 22:15
سپاسگزارم
کاویان هایل مقدم 26 بهمن 1399 08:36
توصیف زیارت میعادگاه عاشقان حسینی در قامت ابیاتی زیبا
سیده فرزانه رضوانی نژاد 26 بهمن 1399 21:57
متشکرم