هیچ می دانی عزیز

بی تو دایم در عذابم هیچ می دانی عزیز؟
نقشه ای نقشِ برآبم هیچ می دانی عزیز؟
مانده ام رنجور در پیچ و خمِ دنیای دون
یکسره در پیچ و تابم هیچ می دانی عزیز؟
غرقِ آتش گشته جانم از تبِ این اعتزال
عینِ یک کوهِ مذابم هیچ می دانی عزیز؟
چون عقابی پرشکسته زیر باران مانده ام
داده ام از دست تابم هیچ می دانی عزیز؟
هفت شهرِ عشق را گشتم ولیکن همچنان
تشنۀ یک عشقِ نابم هیچ می دانی عزیز؟
من تو را تا انتهای راه ، تا مرزِ حیات
همرهی پا در رکابم هیچ می دانی عزیز؟
در دلِ امواجِ دریایی ، که دل برآن زدم
قایقی پر اضطرابم هیچ می دانی عزیز؟
عصرِ باورهای لغزیده به دامانِ ریاسْت
خسته از هرچه نقابم هیچ می دانی عزیز؟
کشفِ فرقِ دلبران از دیوها، مشکل شده
منزجر از این حجابم هیچ می دانی عزیز؟
چشم هایم شد سفید ازبس به راهت دوختم
نامدی، حتی به خوابم هیچ می دانی عزیز؟
دردِ هستی تا تو هستی قابلِ احساس نیست
بی تو دردی بی حسابم هیچ می دانی عزیز؟
باخبر هستی تو از وضعِ مرارت بارِ من؟
از من و حالِ خرابم ، هیچ می دانی عزیز؟

ایمیل مقصد