عشق تو را ای مه درون سینه کتمان می کنم
از بیمِ چشم بد تو را از خلق پنهان می کنم
با یاد چشم شرقی ات، دارم چه زیبا عالمی
هر روز و شب با چشم تو تجدید پیمان می کنم
جانا خیال روی تو مهمان شب های من است
سختی هجران تو را این گونه آسان می کنم
از عالم و آدم جدا از مردمان دل کنده ام
من قصه ی عشق تو را با ماه و کیوان می کنم
در شوره زار بی کسی غمگین و نالانم، مها
چون بلبلی از هجر گل یاد گلستان می کنم
زخمی درون سینه ام چون کهنه دردی لاعلاج
با نوشداروی عشق تو این درد درمان می کنم
هشتم فروردین ۱۴۰۰
جواد امیرحسینی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 26 فروردین 1400 09:32
سلام ودرود
جواد مرادی 26 فروردین 1400 14:39
درود جناب حسینی
قلمتان سبز شاعر عزیز
کیوان هایلی 26 فروردین 1400 16:38
درودها بر شما دوست بزرگوار جناب امیرحسینی عزیز
قلمتان پُر توان
بسیار زیبا سرودید
کاویان هایل مقدم 28 فروردین 1400 08:58
به غایت فنی و زیبا غزلی بود
دلنمیراد و دستمریزاد