عزم آن دارم که امشب سوی جانانم روم
مست و دیوانه مقیم کوی دلدارم شوم
موسم حج است و مردم سوی بیت اله شوند
من چو پروانه طواف خانه ی یارم دهم
جامه ی احرام پوشم مُحرم کویش شوم
چون خلیل اله به فرمانش سر و گردن نهم
زآتش بی مهری اش هرگز ندارم واهمه
تا سحر بر گرد شمع جان او چرخی زنم
من کجا با یک غضب از روی او دل برکَنَم
ناز جادوی سیاهش را به جانم می خرم
عاشقان را چون که نبود بیم رنج و امتحان
همچو اسماعیل پیش پای او جانی کَنَم
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 11 اردیبهشت 1400 21:04
درود بزرگوار ا
محمد عالمی 11 اردیبهشت 1400 22:17
جناب امیر حسینی گرامی باسلام وعرض ادب خدمت شما شعر بسیار جالب طواف خانه یار راخواندم ولذت بردم
باآرزویسلامتی برای شما
محسن جوزچی 11 اردیبهشت 1400 22:36
جناب امیر حسینی درود بر شما ،شعر شما خیلی پر معنی و زیباست ،قصد جسارت ندارم ،دهم در مصرع سوم را اصلاح بفرمایید زیباتر میشود
محمد خوش بین 11 اردیبهشت 1400 22:51
درود بر شما مناجات زیبایی بود
محمد رضا درویش زاده 12 اردیبهشت 1400 00:45
درود بر شما بسیار زیبا
سیمین حیدریان 12 اردیبهشت 1400 06:16
درودها
کاویان هایل مقدم 12 اردیبهشت 1400 13:32
حجتان مقبول پیشگاه یار
کیوان هایلی 13 اردیبهشت 1400 10:10
درودها بر دوست بزرگوار جناب امیرحسینی عزیز
بسیار زیبا و عاشقانه سرودید