شاعران
علیرضا خوشرو
دفتر شعر سارینا
شعر بـــــــانو جــــــــان/2 | علیرضا خوشرو | شعر ایران

بـــــــانو جــــــــان/2

ارسال شده در تاریخ : 12 بهمن 1400 | شماره ثبت : H9419799

ببین بانـو چه کردی با دلــی که گشته ناچـارت
چه آوردی سر این دل، تو با آن چشـــمِ تاتارت
که هر شب مینشیند با چه ذوقی پایِ اشعارت

میــانِ چشمِ زیبایت چه رازی بود بــــــانو جان

کنـــارت قــصر رؤیـــاییِ عشـــقم را بنا کــردم
خودم در نقشِ فرهاد و تو را شیرین صدا کـردم
خودم کــلّ وجـــودم را به عشـــقت مبتلا کردم

مسیـــر عـاشقی هامان موازی بود بــــــانو جان

اگـــــــر چــه با منـــی و از رقیبانم دِگــــر بردم
ولیکــــن بارها مــن در کنارت غصّـه می خوردم
تــــو دردســر کشیدی و منـــم آهســته میمردم

همه لـــج کردن هامان بچّـه بازی بود بـــانو جان

تــو بــودی شعر من جـان داشت، مثل ماهیِ دریا
دلــم را دور می کــردی از این کابـــوس بی معنا
به شوق وصل تو روحم به رقص آمد در این دنیا

که با عشـقت چه آوایـی و سازی بود بــــانو جان

بـرای با تـــــــو بودن بارها از خـــــود گـذر کردم
درون بـــرق چشـــمانت صــداقت را نـــظر کردم
و از دل بردنِ هـــر کس، به غـیر از تو حذر کردم

درونِ ســـینه ام سـوز و گدازی بود بـــــــانو جان

نــمیفهمید قــــــلبِ مــن وجـــود بـــی قـراری را
ولـــــــــی دیدش تـــمام ناز تو با چــشم کاری را
چه آسان می کنی در چشم خود این زهرماری را

پنـــاهِ گـــرم آغوشت نمازی بود بـــــــــانو جان

اگــر چـــه زندگی بی تـــو برای من تباهی داشت
ببخش این مــرد شاعر را اگر هم اشتباهی داشت
منم بخشیده ام دیگر، هر آنکس که کناهی داشت

تمـــام عشق ها جز ما مجازی بود بــــــــانو جان

...........................
Ali... senator... D.. R