(یـارب تـو بـگو دلبــر فرزانه ی من کو)؟
آن روشنیِ خـــــانه و کاشانـه ی من کو؟
هر شب بُتِ چشمان تو را سجــده نمودم
آن قبله ی من نرگس مستانه ی مـن کو؟
در غــربت چشمان تـــو افسانه سـرودم
آن لعبت شیرین سخن خـــانه ی من کو؟
بین همـــه گلها که فقط جای تو خالیست
آن تک گل زیبای توو گلخانه ی مـن کو؟
من مست دو چشمان خمارش شده بودم
آن اهلِ دلم، ســـاقی و میخانه ی من کو؟
تنهـــا و خــرابیم بـــه بیغـوله ی عـــزلت
آن خلوتِ تنهـــایی و ویــــرانه ی من کو؟
از درد تحمل شده جــــــــانم به لـب آمد
آرامش مـن شوکت مستانــــه ی مــن کو؟
صد غصّـه به دل بود،در این غربت و دوری
آن حسرت دل مونس و غمخـانه ی من کو؟
کِــی غصّــه رهانیده مــــرا از غــم هجران؟
ای اهل جهـــان، همـره جــــانانـه ی من کو؟
از درد فــــراقِ تــــو شده گــــوشه نشینیم
آن دختــــر گیلانــــیِ دردانـــــه ی من کو؟
(صد فصل بهـار آمد و صد فصل خزان شد
یــارب تـــــو بگو دلبـــر فرزانه ی من کو)؟
..........................
ali... senator. D. R
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 18 خرداد 1401 11:54
سلام ودرود