تو فرشته خویی
شهرِ شب گشته چه روشن ز رخِ مهرویی
ز حضورت شده در شهر چه های و هویی
فکر تو غارت دلهای به مویی بند است
فکر ما بستنِ دل هست به تارِ مویی
گرچه تو آتشی و خرمن دل ها پنبه
با حضور تو جهنم ، بشود مینویی
به کویری تو اگر پا بگذاری بینند
برکه ای صاف و زلال است و تو در آن قویی
این همه برق ستاره که درونِ شب توست
برق چشمانِ پر از شوق بُود هر سویی
همه تحسین تو گویند ، تکی در خلقت
تو پری هستی و حوری و فرشته خویی
می توان با تو به یک خلقت هستی پی برد
تو خودت معجزه ی خلقتی و جادویی
مسجد و میکده و دیر همه تعطیل است
تا تو در شهری و با عشوه سخن می گویی
دکلمه این شعررا باصدای بانو : بدری عسکری در قسمت ذیل بشنوید :
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 28 آبان 1400 23:27
.مانا باشید و شاعر
خسرو فیضی 29 آبان 1400 11:27
. با درودم نیک
. استاد ارجمند با اندیشه ای گران و کلکی هنرمند
. زیبا و شیوا غزلی را ترسیم کرده ای
. نگاهتان پر امید باد
سعید نادمی 29 آبان 1400 15:57
درود بر شما دوست گرامی ، ممنونم از نظر لطفتون بزرگوار
محسن جوزچی 30 آبان 1400 11:27
جناب نادمی درود بر شما ،تصویر زیبا با کلمات به رخ کشیدید ،قلمتان استوار
همواره تندرست و پاینده باشید
سعید نادمی 30 آبان 1400 13:43
ارادتمندم قربان و ممنونم از نظر لطفتون
امیر وحدتی 15 آذر 1400 20:18
با درودی صمیمی خدمت جناب استاد نادمی. غزل زیبایتان
را خوانده و لذت بردم.????????????????
بداهه ای تقدیم حضور:????????
غزلی خواندم از استادِ "فرشته خویی"????????
یادم افتاد خَمِ ذلف کمان ابرویی????????
"نادمی" این غزلت کرد بسی مست مرا????????
بُوَد هر نقطه آن خال ختن آهویی????????
سعید نادمی 17 آذر 1400 12:14
درود بر شما دوست گرامی ، ممنونم از نظر لطفتون بزرگوار