3 Stars

مرا زمانه زیارم به منزلی انداخت...

ارسال شده در تاریخ : 22 دی 1401 | شماره ثبت : H9423425

غبار غم ز دل ریش من کنار آید
اگر که آن مه خوش چهره در کنار آید

به شام تیره ی جان سوز ، این امیدم هست
که صبحدم خبری از دیار یار آید

بهار عمر گرانمایه در خزان طی شد
بدان هوا که نسیم خوش بهار آید

ز عشق دوست پس از مرگ خود یقین دارم
که بر مزار من از شوق، گل به بار آید

به دامنم همه ایام اشک غم جاری است
مگر به داد من آن سرو جویبار آید

​​اگر کمان فلک تیر غم بیندازد
به جز پیاله باده که غمگسار آید؟

"مرا زمانه ز یارم به منزلی انداخت
که راضی ام به نسیمی کز آن دیار آید"

حدیث غصه به پایان نمی رسد واثق
بیان درد جدایی، تو را چه کار آید؟

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 55 نفر 104 بار خواندند
امیر عاجلو (23 /10/ 1401)   | واثق (تربت جام) (23 /10/ 1401)   | Milad Kaviani (24 /10/ 1401)   | کاظم قادری (24 /10/ 1401)   | منوچهر کشاورز (25 /10/ 1401)   |

رای برای این شعر
امیر عاجلو (23 /10/ 1401)  واثق (تربت جام) (23 /10/ 1401)  کاظم قادری (24 /10/ 1401)  منوچهر کشاورز (25 /10/ 1401)  
تعداد آرا :4


نظر 1

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا