به عشوه و تاج و تمیمه و خلخال
به نام تو، نیلوپران شعر حلال
به آتش تنپوش ارغوانی محض
برای تو تنها ، بعید ، در هر حال
خراش ذات سکوتم به مخمل طبعت
حریر بکر متینم ، به زخمه ای اشغال
به عنصر دین و خرد ، گرفتارم
به سیر صدفخیز آه ، در هر سال
به اوج واژه ی مخدوم تلخ یخ -سارا
به بوسه ی لب پر ، به آشیانه ی کال
به معبد اسفار بنفشه- بوی دلم
به نیلیای نگاهت ، به برفخانه ی لال
به عطر سرخ پریزاده گان شیوانگر
خجسته باد ، روز عشق ، روز خیال..
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 18 بهمن 1401 19:44
درود بزرگوار ا
کاظم قادری 20 بهمن 1401 10:48
سلام و درود
من نظرم در مورد سروده های شما همان نظر قبلیست سردرگمی مخاطب
ولی چیزی نظرم و خیلی جلب کرد ترکیب بوسه ی لب پر بود خیلی زیباست و نبوغ میخواهد ساخت این ترکیب
من با اجازتون درر یکی از غرلهام میخام از ش استفاده کنم ترکیب هیحان انگیزیه
موفق باشید
منوچهر کشاورز 20 بهمن 1401 12:04
سلام.شاعره محترم .بنده ادعای شاعری ندارم.به عنوان یه مخاطب فکر میکنم استفاده از اصطلاحات ساده و قابل فهم تر به جای واژه های سنگین فهم و درک معنائی شعر را آسان تر و شعر را زیبا تر میکند مخاطب بهتر میتواند با مفاهیم ارتباط برقرار نمایدو هضم شعر برایش راحت تر میشود.بطبع مطالب تخصصی و فنی را اساتید بهتر توضیح میدهند.
موفق باشید.
حفیظ (بستا) پور حفیظ 20 بهمن 1401 22:27
درود.بسیارعالی