گفته ام خوبم ولی تنها تظاهر میکنم
جای خالی تورا با گریه ها پر می کنم
گاه پایم می رسد تا پرتگاه پنجره
گاه در آغوش تو ،خود را تصور می کنم
دلقک شهرم از دیوانگی با این وجود
تا تو می خندی جهانی را تمسخر می کنم
گفته بودم دوستت دارم خندیدی به من
گفته بودی مرحمت باشد،تشکر می کنم
دیدمش با دیگری اما چنین میگفت به من
از وجود عشق احساس تنفُر می کنم؟
حسین وصال پور
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 12 آذر 1402 00:16
مجید ساری 12 آذر 1402 00:49
به به حسین عزیز
مرحباااا
خیلی زیبا و قشنگ بود
آفرین
با درود
و رقص قلمتون مانا وماندگار به زیبایی تمام
من که با تنهایی ام حس تکبر میکنم
بالاخره از قدیم گفتن
دوران مجردی یعنی پادشاهی
سعادت مرور یافتم باری دیگر
سیاوش دریابار 12 آذر 1402 09:19
سلام
صبح شما مانا
زیبا سروده اید به مهر
همان به که در شهر شهر دیوانه بودن تا در جمع عاقل شعر سودن
جاودان باشید
سروش اسکندری 12 آذر 1402 09:48
درود بر شما جناب وصال پور بسیار زیبا سرودید
هدایت کارگر شورکی 12 آذر 1402 13:16
چه ایده های قشنگی توی شعرتونه
تبریک می گم
کاش چند تا ایراد مختصر وزنی هم برطرف بشه