حبیب رضایی رازلیقی

چشم خمار

ارسال شده در تاریخ : 07 اسفند 1395 | شماره ثبت : H944716

(چشم خمار)

چَشمان خُمارت بُرد ، دل ازمنِ دیوانـه

برگرد تو میگردم، ای شمع چو پروانه

ساقی برسان باده،این جام تهی گشت
ه
مستم ز شرابِ تو ، با بادهٔ مستانـه

سوزانده تن و جانم ، بنگر شررعشقت

آتش زده برجانم ، هم سوخته کاشانه

من اهل خراباتم ، مکتب نَروَم هرگز

آموختم از پیری ، این حکمت رِندانه

در رونق بازارت، گُم گشته مَتاعِ من

وا مانده تهیدستم ، گم کرده رَه خانه

آن خنجرِ ابرویت ، این سینهٔ چاکِ من

دادم بَرِ میخانه ، جان بر رخِ جانانــه

شد حلقه دارِ من ، گیسویِ کمندِ تـو

اسرارِ نهانِ من ، نقلِ می و میخانه

صد فتنه بپا کرده ، چشمانِ خمارِ تــو

در میکده غوغا شد ، بر نرگسِ فتـّانه

ما را نبَوَد مأمن، میخانه شده منزل

نوشیم شرابِ سرخ ، پیمانه و پیمانه

راز دل عاشق را ، بنگار(حبیب)امشب

این قصهٔ طولانی، امشب شده افسانه

......... حبیب رضائی رازلیقی