ترتیل عشق / ترکیب معنی / میقات / افسون مجنون

ترتیل عشق
" قرآن به سر گرفتم و گفتم: سلام عشق!"
بر مقتدای عالمی از عشق وام مشق
من کوثر حق را نوشتم تا تو بر وضو
بر کُنه عالمى که شد از دل سلام حق
هرگز نه این سلام را عشقی جز این بود
کان کام شد به نام تو، دل بر کرام مُحق
رسم الخط عزیز شد معنی به نکته ای
آیا مرا بسیار شد سطر از کلام شوق
هرگز نه این معنی شود گفتار آرزو
کان کام شد به نام تو ترتیل نام فلق
فوق الیدی ،تو ارشدی ،بسم اللّهی ز عشق
با تو شود دل بر ورق نام از نظام عشق

پی نوشت :
با تضمین از غزل پانزده از مجموعه غزل چله ی تاک،اثر استاد علیرضا بدیع ، انتشارات فصل پنجم

سیده مریم جعفری
....................................................................................................
ترکیب معنی

"نوشته ام غزلی روی دفترم با خون "
که عشق با تو بگوید سوای دل مأذون
اگرچه از شب عشقی مرا فرادی بست
غزل به شعر همیشه تو را شده جیحون
کسی که از تو بگوید غزل بهای عشق
مرا تو را که نباشد غزل به جز مجنون
غزل به اشهد تازه مرا به بحری برد
که از تمام معانی نگشت دل مغبون
تو را به شعر ستم ار نمی شود دریا
بخوان به شعر خواطر که عشق شد ممنون
تو را به شعر نمایش که عشوه می دارد ؟!
که از غریق نجاتی نگشت دل مظنون
پی نوشت :
تضمین از غزل نوزدهم،مجموعه غزل چله ی تاک ،اثر استاد علیرضا بدیع ،فصل پنجم
سیده مریم جعفری
...................................................................................
میقات

" من گم شده ام روی زمین هیچ کسی نیست "
الحق که به جز من و تو از عشق بسی نیست
فریاد که در وادیه ی عشق نمیرند
آنان که به جز تو بدمند چون نفسی نیست
کاین محفل آشفته پریشان به نگاهی است
هرگز نشود، جز تو ، مدد، دادرسی نیست
من با تو سفر در حرم عشق ،هزاری است
الحق که به جز شایبه ات هیچ کسی نیست
من در ستم عشق نیفتم به جز از تو
چون در حرم عشق ،مرا عشق! خسی نیست

پی نوشت :
تضمین از غزل پانزدهم ،از مجموعه غزل چله ی تاک ،اثر استاد علیرضا بدیع ،انتشارات فصل پنجم

سیده مریم جعفری

................................................................................................................
افسون مجنون
" شبی با بید می رقصم ،شبی با باد می جنگم "
نهال خشکم و از دل تو را بر یاد می جنگم
کماکان خواب من محض است میان از نونهال عشق
که از کفتر نمی پرسد چرا آزاد می جنگم
که من از شعر نو در تو هزاران صفحه بر کردم
ولی از شعر تازه عشق! تو را مهداد! می جنگم
که من کفن زمان کردم ،ز شعر از بستری چالاک
به تو خلص غنائم را،که از بی داد می جنگم
کدامین بحر من آغوش به شعر شب ز آن دریا
که فردا در گلستانی ز دل آباد می جنگم

پی نوشت:
تضمین از غزل بیست و سه ،از مجموعه غزل از پنجره های بی پرنده ، اثر استاد علیرضا بدیع ،فصل پنجم

سیده مریم جعفری

ایمیل مقصد