سروش های دریاچه ی نیلوفر
سروش 1
شعر دریاچه، شوکت پرواز
باد شاد لطیف دلپرداز
حسّ آرام و پاک نیلوفر
خنده ی بوته های ساغرساز
حال سنجاقک و تمشک و چمن
عشق گنجشک و شاخه ی همراز
باز
هرچه زیبا و ناز
هرچه نیک آواز
همه مدیون غیرت آب اند.
سروش 2
گفتی بودی که دل نگه دارم
هرچه کردی به دل نگه دارم
زندگی، خرمنی ست کم طاقت
دل، دل مشتعل نگه دارم(؟!)
آخرش سوختم؛ تماشا کن!
سروش 3
آسمان، مهربان، زمین، سرمست
آسمان، بی کران، زمین، پابست
آسمان، پایه و، زمین، همدست
عشق زیباست.
سروش 4
پیش دریاچه، می کشم دریا
می شوم پُر از آیه های صفا
می نشینم کنار پاکی گل
ساده، دلداده، بی ادعا
می سرایم سروش روح افزا
زندگی را چرا نباید زیست؟!
تابستان 1401، طَرَبستان، بابلعشق،
تالاب نیلوفر آبی، محمدعلی رضاپور (مهدی)
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 01 آبان 1401 10:02
درود بزرگوار ا
محمد علی رضا پور 27 آبان 1401 17:57
درود و سپاس بزرگوار