تولد اعضا
همایش
محل تبلیغ آثار فرهنگی شما
محمد علی رضا پور

همچو گل، بی صدا سرودیم و پیش خار از صفا سرودیم و عطر ناب وفا سرودیم و وقت باران شده. شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور شعرسروش: شعر کوتاهی که معمولا این چنین است: دارای سه تا هفت مصراع که...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

میوه ممنوع شده گلگون لبان او خوشاب آن دم نوش کنم ز می ارغوان او مرا ز دور سوزاند تب دستان او کَی باشد شوم، محو آغوش سوزان او؟ غرق گنه شوم ولی وفادار عشقم... ۱۴۰۱/۵/۲۹ ۱:۲۱ شب شعر پیشرو شعر سروش مرض...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروشی به نام غم غم در زندگی، زندگی می کند همچون ابلیس که دیر می مانَد همسایه ی پر اذیتی که - فراوان اذیتی که- نبایدَش کشت بدتر که خودش هم می داند و از گلستانک این آبادی کویری گل می چیند می چین...

ادامه شعر
فاطمه  مهری

روزی رسد که مدام دلت برای من تنگ می شود آن روز نام و نشان من قابی از سنگ می شود بین تو و وجدان خُفه ات مدام جنگ می شود آن روز برای تو عشق نامی ننگ می شود و ساز مرگ و زندگی ات ناهماهنگ می شود از آب ریخ...

ادامه شعر
فاطمه  مهری

کی ایای تا مو تیامه فرش زیر پات کنوم پا بنی به حوش جونم ایر که قابلتوم اینشینوم سر ره و خاک پاته سورمه ی تیام کنوم مین ای همه سیاهی چوا ای میام کنوم غم دیریت پلل شوقومه کرده سبید جاهلی نکردومو پیری او...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

با نگاهش ترانه یادم داد چشمکی زد؛ بهانه یادم داد شیوه ی عاشقانه، یادم داد پرم از یاد او. شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

تاجیکستان، شهاب الدین شجاع: مادر من فرشته خصلت بود،/ پیکرش را حیا چو خلعت بود،/ مهربان بود و با محبت بود،/ بی بها ثروتی و دولت بود،/ از برم رفت و بی نوا گشتم.// (شهاب‌الدین شجاع) Модари ман фаришта...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

من از چشم ترت میترسم ازاین خون بال و پرت میترسم ازاین آشفتگی سرت میترسم کاش زبان سرخ دست از سر سبز بر میداشت سروش #حامی_شریبی...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

#سروش_تبری من نخوامبه تره شــه، آسنیئـه جا خـو هاکنم دلــوری هاکنـــــــم اُ، دلِّــــه تنــــه اوو هاکنم من نخوامبه ته راه، سرهنیشم دُوم رِک هادم یا تَش هـــادم تنه دل، یاکــه پر پتـــو هاکنم ...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

1. گل، پُر از عاشقانه بودن بود کار پروانه، غم زُدودن بود شبنم اهل وفا نمودن بود چشمه در حال دل سرودن بود در چمنزارهای شهر شما. مکتب ادبی نورگرایی شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور (مکتب ا...

ادامه شعر
فاطمه  مهری

آنکس که زچشم افتاد دگر رفت از دست هر چند که با جان و دلت پیمان بست پیمان شکنی لایق بخشایش نیست سروِ بی ریشه چرا باید زیست زین پس اندر دل من غوغاییست یوسف اندر چَهِ دل زندانیست بگذریم پرده دریدن حق ن...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

گل، پُر از عاشقانه بودن بود کار پروانه، غم زُدودن بود شبنم اهل وفا نمودن بود چشمه در حال دل سرودن بود در چمنزارهای شهر شما. محمدعلی رضاپور (مکتب ادبی نورگرایی: ترسیم طبیعت و سنت با قلم مو...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

گفت: تغییر می کنم روزی باز تدبیر می کنم روزی ایستادیم تا کفک بزنیم. (محمدعلی رضاپور ) شعر سروش، گونه ای از شعر پیشرو است که تنوع پذیری بسیاری دارد و محصور کردن آن در تعریفی معین و مح...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

عکسی پایین افتاد عکسی بالا رفت دل به کوچ دائمی نهاد جمع چلچله. شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

روزها پر شراره می گذرد مثل شب ها که به درد ستاره می گذرد ماه، کوچیده است و پشت خسوف پشت هم، ماهواره می گذرد اندک مانده ی دین این تسکین زمین شد نجس با سیاست خونین جمعی پا می فشارد از دل پاره پ...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

شب شد دلتنگی، لبالب شد نیامدی. شعر پیشرو شعر سروش

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

با دل من، دمی مدارا کن درد دادی‌‌‌‌؛ خودت مداوا کن با نگاهت عزیز! روزگار مرا زیبا کن! شعر پیشرو گونه ی سروش محمدعلی رضاپور...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروشی در مکتب ادبی نورگرایی: ماه باشد/ مهر باشد/ زمزم نگاه باشد/ تا زلال چشمه، راه باشد/ آسمان جان و دلپناه باشد/ من چگونه باشم از سروش عشقنوش، در شکیب؟! // مکتب ادبی نورگرایی شعر پیشرو شعر سروش مح...

ادامه شعر
فاطمه  مهری

تو را سپاس که منت نهادی بر چشم دل که کردی درین بیتوته منزل به چشم خویش دیدم که رشک ورزیدند به حال من،سنگ و صخره و گِل شنیدم که می گفت در گوش باد درختی که از شوق من شد خجل ببین قلب دیوانه اش را چه ج...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

هر کدام مان/ رسالتی داریم/ در کیهان/ کز اول، غایتی ست در میان/ و هیچ کس، عبث نیست/ و هیچ چیز، بی سامان/ هر ذره/ عالمی ست/ بی پایان.// #شعر_پیشرو #شعر_سروش #محمدعلی_رضاپور (مهدی)...

ادامه شعر
ورود به بخش اعضا