« معرفت » بر جسم من چه طعنه زنند و شر رسد نشناسند آنکه زِ من هرچه بُوَد ، خیر رسد روبه2 که حیله بازی و تزویر رسم اوست کی قدرتش فراتـر از ، شیـر نـر رسد آ...

مرگ برگ امشب به لوح خاطرم نقش غم و عزاست دیریست قصه های شکاران به انتهاست باز این خزان برگ مرا تازیانه زد وقتی خبررسید که آن کوره ها بپاست وقتی خبر رسید که آن بیشه های سبز پامال هر غریبه و دزد و برهن...

« گُل سرخ » خدا هرکاری از دستِ من بیچاره می سازد خدا هـر گفتگویی، از منِ دیوانه می سازد اگر کارم به مثل حاصل بی دانه ای باشد همان کارم به مثل حاصل بی د...

شکوه جاودان ای شکوه جاودان،ای قصر پابرجا ای بنای سنگی ی بنشسته در دلها قامتت افکند در عصر تمدن ها لرزه بر اندام علم و صنعت دنیا سرگذشتت رازی از آتشگهی خاموش مانده در ویرانه های سنگی و زیبا در سکوتت ر...

آتلانتیس گمشده باز می آید صدای ناوک و ناقوسها از ورای عمق نا پیدای اقیانوسها ارتعاشی مرگزا از قعر دریا می رسد از طنین انعکاس ناله و افسوسها قصرهای خفته در اعماق دریاهای شور شهر آتلانتیس ، آن تندیس دقی...

« جنگ یار » دیدی ای دل ، به منِ خسته دل آن یار چه کرد بار دیگر زِ من خستـه بر آورد چه گرد1 آشنایـی نکنـد با من ویرانه نـشین آنکه هر پادشهی ب...

« عقل و جهل » جهل زمانه یاران ، ما را که ناتوان کرد هر کار عقل و دانش، ویران و واژگون کرد در نزد اهل عرفان ، یک روز اگر بکوشیم کار نکو توانیـم ، م...

« چشمه ی فیض » دایر دور جهان در تب و تاب4 است هنوز همره علم علی(ع) رو به شتاب است هنوز نام و علم و عملش ، در بَـرِ خلّاق جهان پُـر فروغ است،چراغی زِ ...

« آخرین اذان » اذانی از علی(ع) امشب، به گوش کس نمی آید علی رأسش که مجروح است،صدایش برنمی آید علی رأسش به خون تر شد،اذان آهسته می گوید صدای صوت تکبیرش، از این بهتر نمی آید ا...

« دفتر خداوند » با درک ما نشاید ، فکری در این جهان کرد از بسکه پیچ و تاب است،نتوان یکی نشان کرد افعال فکـر آدم ، بـر سـود خود بـگردد آن سود ما نمایان ، خلاق...

« حکمت خلاق » در حکمت خلاق جهان ،هر که نظر کرد آن رأی خود وحکمت خود،صرف هنر کرد هـر کار نکویـی به صلاح بشـر آمـد از حکمت حق بود،که خدمت به بشر کرد از حکمت خلاق،کلامی...

« طریق عشق » طریق عشق مـرا ، بیان نـشاید کرد که ظاهرش ، بَـرِ1 پیر و جوان نشاید کرد زِ سوز و آهِ دل من ، خدا چه باید کرد که صبر سوختن آن ، توان نشاید...

« آه مظلوم » نوح(ع) اگر از آهِ خود، نفرین بر آن افراد کرد عالمی ویرانه شد ، یک خانه آن آباد کرد آه آن گر با اثر می بود ، بر حق دیده شد آن یکی آهش به دنی...

« هنر آموز یکتا » سرِ راهای بد نامی ، هنر پاس سعادت کرد هنر در هرکسی باشد،از آن رفع ضلالت1 کرد هنر سرمایه ی نیکس،به سود این هنر بشتاب کز این سرمایه و ثروت،توانی صد ...

جنگ بیولوژیک این کرونا عزیزم تمام شود اگر مرا دیدار تو به کام، این از بند دیوار پنجره را دیگر آزاد می کنیم و در آغوش هم شادی را با هم دوباره فریـــاد... ...

« سَم مُهلک » ای یاوران چه سمّی ،شیطان به کام ما کرد آن سَم مُهلکش را ،کی می توان دوا کرد شیطان بی عدالت ، بر ما چرا جفا کرد در کار عدل یزدان ، غِش و دغل بنا کرد آدم...

ترک چون جان رفته،دیده برهم نهادیم روز وشب واندرین کار دل،شاهد ترک گناهیم روزوشب ساغر از رندی هنوز ،صبر به صحرا می برد مستان داند درعالم می ،باده شادیم روزو...

« طوفان نوح (ع) » طوفان نوح (ع) هر چه که بود ،ازمیان بِـبُرد تا زآنکه جهل و کینه ی دور زمان بِـبُرد داد از دَمی که جهل به دنیا فزون شود گر آن فزون شود ، همه را از...

« گوی عظیم » هر که پیمان شکنـس ، عزّت پیمان بِـبرد هر که بر راستی است ،گوی زِ میدان بِـبرد عهد و پیمان بشر ، رتبه ی انسانیت است این همان گوی عظیم است،...

« غم » دوباره غم ، دلم را می فشارد مداماً غم به روی غم گذارد خداوندا ، تو غم را آفریدی زِ دست مردمان بی شمارد توکه غم را ، دوصد افزونتر آری ...