جهان
ساکت نشسته
دستش به زیر چانه
زبان برف بسته
از ققنوس پاییز
چه خواهد زایید؟!
جوجه ها را نشمرده
زمستان رسید
دریغ این
آهسته ی یواشکی ابر
دیگر به زمین نمی چسبد
وصله ی ناجوری شده
یک جای کار می لنگد
چیز...

پایم
اگر چه کوتاه
دم پاکِ
بهاری سینه چاک
خواب از سر آسمان
پرانده
رگ های پرواز
جانی دوباره گرفته
به پاییز بگویید برود
به پاییز
بگویید
بهار
در راه زمستان
پایش در
برف دی ،
کولاک بهمن ،
گیر نمانده
می آید
...

آه ای مهر شگفت انگیز!
جوهری
در رگ هایم بریز
بر اعتدال های دروغین
خطی ممتد بکش
اینجا
تمام فصل ها
زمستانی اند
حتی
اردیبهشت
به خون لاله ها
تشنه،
در دست خرداد
تیر و مرداد و
دشنه،
که می گوید؟
که بعد از خزا...

نقاش خوبی بودم
از نوع سیاه قلم
ولی
به هر دری می زنم
این شب،
سپید نمی شود
پاک‌کنی باید
به باران بگو
دلم تنگ آسمان بی غبارست
دلم یک بغل
هوای خوبِ تازه می خواهد
به باران بگو..
ولی صبر کن!
قلب من به این آ...

در
نستعلیق لبش
دلی
شکسته دارم
خط به خط
به تحریرم
نمی آید...
#مینا_یارعلیزاده