طبع شعرم شده خاموش به آن می گریم
شده این شعله فراموش به آن می گریم

قلم افتاده زدست و همه دم می نالم
خانه تاریک و سیاه پوش به آن می گریم

نه امیدی نه خیال خوش و نه یک دل سیر
ته این خاطره بیهوش به آن ...

شب است و باز سکوت و تنهایی
من و خیال و غم و درد و رهایی
دوست دارم باز
در این سکوت و کنج خلوت خویش
بخوانم
بنویسم
و بسرایم
نمی دانم از چه از کی
فقط باید بنویسم
من سالهاست به چنین عزلتی عادت کردم
با سکوت...

آن جود و کرم محمد آمد
از سوی خدای سرمد آمد

نعمت به وجود او تمام است
بنگر که صفای بی حد آمد

از کوه حرا رسید ندایی
امت به پناه احمد آمد

ای عالمیان به هوش باشید
آن خاتم دین ارشد آمد

در ساحل جان ب...

این روزها
شهر من شهر سربداران است
فریاد حیدر حیدر
حنجره های متورم
مشت های گره کرده
چشمان گریان
و پیکر خونین یک مرد
مردی از تبار غیرتمندان
سبزوار را به قیام خواند
این بار در برابر او
ایلچی مغول نبود...

ای جان جهان سرو بلند قامت زهرا... آغاز امامتت مبارک
ای شاه زمان، نورامید و جان طاها...آغاز امامتت مبارک

ما منتظران منتظر لطف توهستیم... گریار تو هستیم
ایمان به تو داریم پسر ام ابیها... آغاز اماتت مب...