شهرِ بی دَر و پیکر ، آسمان غبار آلود
راهمان به بن بست و ، زندگیمان مسدود

آتشی بجا مانده ، بعدِ مرگِ ابراهیم
قتلِ عامِ باورها ، در حضورِ هر نمرود

خشمِ در گلو خُفته ، انقلاب نافرجام
شعله های یک آتش ، ...

مرا مشتاق می بینی، به سنگی سخت مهمان کُن
اگر اینگونه آرامی ، مرا دیوانه عنوان کن

چرا محکومِ تکفیرم ، طرب از نامِ حق دارم
ز غم لطفی نمی بینم ، برو خود را مسلمان کن

تو استدلالِ با جبری ، مرا مصلو...

در حسرتِ یک عمر که چون باد گذر کرد
آئینه غباری شده بس آه کشیدم

بیزارم از این رسم زمان و گذرِ عمر
برفی که نشست است بر این موی سپیدم

از جبرِ زمان خم شده پُشتم ، به چه قیمت
این کوله همانیست که ارزان ...

بسی سالست من هستم عزادارت
چه دلتنگم برادر جان به دیدارت

فدا کردی تو جانت را به ایثار
نبودی و شدم عمری گرفتارت

طلب کردی شهادت را از اوّل
قرارت گشت این و ،شد به معیارت

تو جانت صرفه آسایش فدا شد
از ای...

من شاعری توانا ، شیرین و خوش بیانم
دل را ز غم زدودم ، از غصّه در اَمانم

تصویر من ز دنیا پیمانه ایست از جام
می نوشم و خوشم من ، چون زاده در زمانم

گفتی که پیر گشتم ، آیینه ها شکستم
پنجه رسید امّا ، من...