ترجیع بند
سیدمحمدطباطبایی
"مسکین تهرانی"

چشم به تنهایی و شب دوخته
غصّه و غم در زده در کوفته
رنگ خزان ریخته در کوهسار
باد خزانی همه جا روفته
صولت پاییز دلم زرد کرد
آتش این خانه شد افروخته
در...

معبرت صعب و سخت و ناهموار

ای گذر گاه عشق پاییزی

زرد این خاطرات بی برگی

تا به کی خون ِسرخ می ریزی

شیشه های بلور تنهایی

پر شد از عقده های لبریزی

عاشقم بَر سبیل حضرت عشق

مقتدا باش شمس تبر...

در گذرگاه واژه گم شده ایم

سال ها سیب عشق می چیدیم

حرف های نگفته را نزدیم

چون تو را بی کلام پرسیدیم


چشم ها منتظر به آغازش

یک نگاهش هزار پنجره شد

ماورای کلام از اندوه

گره کور بغض ِحنجره شد


...