‍
همصحبت دیوار و دیوانه ی دیداریم
آمیخته با کابوس، ما نسل خودآزاریم

با ماه و سحر قهر و از آینه دل کندیم
رفتیم که فردا را، بر دلهره بسپاریم

بستنـد قفـس ها را، بر بال کبوتـرهـا
از پهنه ی آزادی...

"سایه های نیمه جان"
.

از آسمان فرو میریزد
نعره ی مردی که
در تاریک روشن سایه های نیمه جان
بی امان..
سقوط سقوط زندگی را بلعیده
در ازدحام سردرگم فصل ها
.
جمجمه اش
آکنده از سیاه چاله ها
آرزوهای عقیم ...

من از رفاقت صبح و گلاب می آیم
از آشنایی این حِسّ ناب, می آیم

از انعــــــکاس رهــائــــیِ شاعــــری تنهـــــا
که مانده زیر پای آفتاب می آیم

من از غروب حقایق، از احتکار غرور
در آستانه ی عصرِ شِتاب م...

در میان سنگ ها دردانه را گم کرده ام
شرم بر این دل که صاحبخانه را گم کرده ام

داستانم را اگر چه اهل باران از بَرَند
زیر چترِ سایه ات، افسانه را گم کرده ام

عقل هم دیگر نمی آید به کارم.. سالهاس...

یک بار به من گفتی, بانوی غزل هایی
صد بار شکفتم من, در خویش به تنهایی

صبحی که سلامم را، پیچید به برگ  گل
چشمان سیاهت شد، صدبار تماشایی

بین شب و لبخندت, این راز چه میگوید؟
هم دوست امروزم، هم دشمن فرد...