از آن عطر دل انگیزت
از آن بوسه، از آن آغوش
تبی جا مانده در جانم
شبیه شعله‌ای خاموش

تبی جا مانده در جانم
از آن لبخند بارانی
از آن لمس تن گلبرگ
از آن گیسوی طوفانی

تو را دلتنگ بودم من
که اشکی بر ...

از راه دوری اومدی
از دل سایه های شب
از گریه ی ثانیه ها
تو پرسه های بغض و تب

از راه دوری اومدی
تا شب همیشگی نشه
تا این منه دلتنگ من
سهم بی ریشه‌ گی نشه

تو اومدی تا آیینه
غربتمو باور کنه
دست نواز...

چشم هایت با نگاهم آخرش همدست شد
تا در آغوشت جهانم عاقبت بن بست شد

عهد ها را چشم ها بستند با هم، ناگهان
دست هایمان؛ بهم‌ چون پیچکی پیوست شد

شعر خواندم، بغض کردی آسمان باران گرفت
بوسه ها از خانه بیرو...

در دل شب که خیابان شده بارانی من
چه هوایی شده، ویران شدن آنی من

ماندم این پیکره فرسوده که افتاده به راه
تا کجا می برد این حال پریشانی من

زندگی میکشد این جسم مرا بر دوشش
تا که تشییع کند بی سرو سامان...

اگر دلتنگ من هستی
مرا چون ابر بر تن کن
هراس شب به تن دارم
به یادم شمع روشن کن

برای غربت شب ها
تو ماهی بر زمینم باش
من اینجا سخت دلتنگم
هوای سرزمینم‌ باش

من آن ابرم که می بارد
سراپای سکوتش را
بیا از...