شاه بیت
شاه بیتی تو به صدرِ غزلِ طوفانم
گفته بودی که نگاهت نکنم می دانم
سر و پا چشم شدم خیره یِ بر چشمانت
پندِ دیوانه دهی!؟ کاه نسوزی جانم !
تو اگر لذت این کور شدن لمس کنی
بِدوی سوی کمان تیر ...
بهترین کار همین است کمی خندیدن
خنده ای بر لب اندوه بشر بخشیدن
سایه ای بر سر یک غنچه ی لزران از شوق
بی طمع بهر گلابی به گل آب پاشیدن
کودکی گشتن و نصف شکلات خود را
نصف دنیای خودت در دهنی جنبیدن
کرم ش...
در گوش من آیه ی شفا میخواند
آن لب که غزل های تو را میخواند
بر پرده ی چشمان سیاهت تا صبح
دستی روی کعبه ات دعا میخواند
با پای نیاز دل به سوی تو دویده
از مروه ی عشق تو صفا میخواند
قربانی تو جان شده...
آوای غزل ترانه دارد از تو
دنیا همه جا نشانه دارد از تو
در گوش من آهسته دلم روزی گفت
دل دل زدنم بهانه دارد از تو
بر روی تنش درخت پیری حک کرد
سر سبزی من جوانه دارد از تو
مه موی تو را دید و فلک ...
دنباله چشمش مژه دارد یا ستاره
کین دل ز شراش شده ابر پاره پاره
رنگ آسمان ز چشم دلبران وام گرفته
آبی عسلی عجب شب سیاهی داره
هر دو از عشق تو دیوانه شده دیوانه
جان و تن دود شد از آتش تو ویرانه
شهر من...
تبلیغات
