دلم آغوش می خواهد
آغوشی که بوی مادر دهد
کهن بویی ست که با من است
از زمان زیستن در شکمش
تا زمان جوانی و میانسالی
آه
این بو را باید نفس کشید
مسخ شد
که اگر نباشد
حتی تصور نبودنش هم مرا تا پای جان...

ببین و بگذر
آه چقدر سخت است دل کندن
از نگاهی که تو را عاشق کرد

از صدای شنیدن نه
که قلبت همچو کاسه بلورین میشکند
اشک امانت رو میبرد
و بی محابا از ناودان چشمانت همچو باران سرازیر میشود

آری این...

مستم ، مست پیمانه ت
بنگر مرا در سایه ت
غوغا ، شکوفا میکند
عطر تن پروانه ت

ای دل مرا دیوانه کن
در عالمت رندانه کن
کین پیروان آفتاب
ره را به ساحل میبرند

صغری و کبری میکنند
طومار پنهان میکنند
...

خسته تر از خسته ام
حال به حالی رسید
بی برو برگشت بود
صبر که به جان رسید
گفت نرو ، بی دلیل
غصه ،از راه رسید
بلبلک دل که مرد
دلبرک از راه رسید
زین سفر بی مسیر
مقصد و مقصود مرد
گمشدگان واله اند...

فکرت از ذهن و خیالم ای عزیز بیرون نرفت
هر چه کوشیدم بخوابم از تبت خوابم نرفت

آتشی انداختی تو بر دلم ، خرمن بسوخت
این چنین ظلمی رواست بر عاشق سینه سوز؟

ساقی امشب کاسه م لبریز کن از جام او
آنقدر ...